Podczas pierwszej wojny światowej Airedale teriery pełniły wiele funkcji. Pomagały żołnierzom, poszukując rannych w bitwie. Psy te służyły również jako ambasadorzy Czerwonego Krzyża. Oprócz pomocy Czerwonemu Krzyżowi, psy te pomagały również żołnierzom, lokalizując ich na polu bitwy. Niektóre psy były tak odważne, że miały nawet przednie łapy zmiażdżone przez odłamki!
Przodkowie Airedale terriera
Airedale terrier, rasa pochodząca z Yorkshire, stała się jednym z najważniejszych psów wojskowych podczas I wojny światowej. Służyły jako posłańcy, wartownicy, wykrywacze bomb, a nawet psy poszukiwawcze i ratownicze. Zdolności Airedali jako żołnierzy nie od razu spotkały się z entuzjastycznym przyjęciem w ich ojczystej Wielkiej Brytanii. Jednak w miarę trwania wojny wielu ludzi zdało sobie sprawę z wartości tych oddanych żołnierzy.
Airedale Terrier został stworzony w połowie XIX wieku w Yorkshire w Anglii. Jego przodkowie byli czarnymi i brązowymi terierami, które pierwotnie były hodowane do polowania na szkodniki wszelkich rozmiarów i kształtów. Jednak pomimo braku umiejętności węchu i pływania, Airedale terrier okazał się bardzo pomocny podczas I wojny światowej. Oprócz polowania na szkodniki, rasa ta pomagała żołnierzom w przenoszeniu poczty przez linie wroga.
Wykorzystanie Airedale terrierów przez Czerwony Krzyż w czasie I wojny światowej
Brytyjski airedale terrier był oddanym członkiem armii i Czerwonego Krzyża podczas pierwszej wojny światowej. Były szkolone do pracy z oddziałami ludzkimi, w tym z żołnierzami, i pomagały im lokalizować i przenosić środki pierwszej pomocy. Airedale były bardzo inteligentną rasą i potrafiły wykonywać wiele trudnych zadań. Psy te były niepowstrzymane, nieustępliwe, a nawet nauczyły się nosić maski przeciwgazowe!
Airedale był jedną z najpopularniejszych ras wykorzystywanych przez Brytyjczyków w czasie wojny. Rasa ta znana jest z doskonałego węchu, wyostrzonego słuchu i niezwykłej lojalności. Airedale teriery były powszechnie wykorzystywane jako psy posłańcy w Czerwonym Krzyżu, gdzie pomagały lokalizować rannych żołnierzy. Psy te były szkolone do bycia posłańcami, wywąchiwania gnijącego jedzenia i ostrzegania żołnierzy przed atakami wroga.
Psy poświęcone w służbie z żołnierzami
Sto dwadzieścia Aierdale terierów straciło życie podczas pierwszej wojny światowej. Grupa Airedalesów otrzymała imię Jack i walczyła z żołnierzami brytyjskimi i kanadyjskimi. Psy były szkolone do ratowania i przenoszenia rannych żołnierzy. Niektóre z nich nawet uratowały życie żołnierzom. Psy te były wykorzystywane do różnych zadań, od prowadzenia rannych żołnierzy do szpitali po przenoszenie poczty z jednej placówki do drugiej. Pełniły też rolę maskotek jednostek, pomagając żołnierzom radzić sobie z trudami wojny.
Airedale o imieniu Jack był lojalnym psem służbowym podczas I wojny światowej, wykonując zadania, które kosztowałyby go życie. W jednym przypadku przebiegł przez półkilometrowe bagno, aby dostarczyć wiadomość swoim ludzkim towarzyszom. Chociaż był poważnie ranny, gdy dotarł do kwatery głównej, misja teriera uratowała jego ludzkich właścicieli, a on sam został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wiktorii za swoją odwagę.
Przednia łapa Airedale terriera roztrzaskana przez odłamek
Odważny Airedale Terrier o imieniu Jack dzielnie walczył na polach bitewnych podczas I wojny światowej. Pomimo odłamków, ostrzału i strzaskanej przedniej łapy, odważny pies kontynuował swoją misję, ratując swój batalion i zdobywając pośmiertnie zwierzęcy Krzyż Wiktorii.
W czasie I wojny światowej Airedale były wykorzystywane jako psy posłannicze i wartownicze. Inne role, jakie pełniły w czasie wojny, to wartownicy, posłańcy, psy poszkodowanych Czerwonego Krzyża i psy zaprzęgowe. Dziś rasa ta cieszy się popularnością w grach i na innych arenach. Właścicielami tej rasy było kilku prezydentów, w tym Theodore Roosevelt i Teddy Roosevelt. W 1949 r. American Kennel Club umieścił Airedale Terriera na 20 miejscu wśród najpopularniejszych ras psów. Od tego czasu popularność tej rasy spadła za sprawą owczarków niemieckich.
Psy używane przez Niemców w okopach
Psy odegrały bardzo ważną rolę podczas I wojny światowej. W ciągu czterech lat Niemcy i ich sojusznicy zatrudnili w okopach ponad 50 000 psów. Wiele z nich to Airedale Richarda, inne to owczarki niemieckie, boksery, pinczery dobermańskie i inne rasy. Psy te służyły na wiele sposobów, m.in. nosiły zapasy i lokalizowały miny. Pełniły też rolę zwierząt domowych i ratlerków w okopach.
Żołnierze niemieccy i francuscy szkolili swoje psy, aby podchodziły do okopów przeciwnika i szczekały ostrzegawczo. Psy służyły również jako posłańcy, dostarczając ważne depesze, gdy zerwała się linia telefoniczna. Zapewniały niezawodną łączność między jednostkami na linii frontu a ich sztabami znajdującymi się za linią frontu. Psy służyły również jako wartownicy, przenosiły wiadomości i dostarczały tytoń na linię frontu. Ta wojenna służba sprawiła, że dogi niemieckie stały się wyjątkową częścią historii.
Niemcy szeroko wykorzystywali boksery w obu wojnach światowych
W całej historii rasy bokser, służyła ona w wojsku. Podczas I wojny światowej boksery były intensywnie wykorzystywane w wojsku, służąc jako posłańcy i psy stada. Niemcy nadal szeroko wykorzystywali boksery w czasie wojny, ale dziś są one bardziej popularne jako psy do towarzystwa. Niemieccy żołnierze, którzy wrócili z II wojny światowej ze swoimi bokserami, często zabierali je ze sobą do domu.
Ciekawe:
